Vrijdag 3 november 2017, het begin van het tweede improvisatie weekend van Voorheen met Matthijs, het is een feit. We zitten in Borculo in een prachtige inspiratie boerderij. Een grote gezamenlijke leefruimte met open keuken, een hout kachel, slaapzalen met een plafond vol houten balken, een hond die af en toe gezellig binnen komt kijken en kippen die over het erf scharrelen. Op vrijdag avond spelen we een spel, zijn er goede gesprekken en de sfeer is gelijk al goed. Ook vieren we Olga haar verjaardag, ze krijgt sokken met op de zolen de volgende tekst “if you can read this bring me a glass of wine”. Ook hebben Hans en Mireille die naast de hele organisatie ook de catering op zich nemen voor iedereen een magneet van gekleurde hersenen. Het is zo’n gezellige avond dat ik pas op 03.00 uur mijn bedje opzoek.
De volgende ochtend staat er een ontbijt klaar met heerlijke broodjes en eieren met spek. Na het ontbijt komt het tekenpapier tevoorschijn en beginnen de eerste met het maken van kunst met houtskool en wasco, anderen gaan de omgeving verkennen en maken een wandeling. Om 13.00 uur komt onze eerste trainer Evianne en gaan we aan de slag. Hiervoor zijn we gekomen, we gaan improviseren! Vol enthousiasme spelen we. En werken aan fysiek spel waar we aanbod accepteren en er voor zorgen dat er maar twee dingen op het podium gebeuren waarbij ook status van belang is.
Na een uitgebreide warming up gaan we bewegen. Eén speler begint te bewegen, anderen volgen en er komt een bijpassende beweging bij. Heerlijk om te doen en om te zien. Daarna gaan we scénes spelen vanuit een handeling. Twee spelers zetten de scéne op, gaan aardappels schillen, een auto poetsen, schuren, was vouwen, tekenen of verven en een derde speler komt er bij met een aanbod. Frank heeft een machine waarbij je met losse handen kan verven, Hans en Mireille schuren met verpakkingen van chocolade en Ad filmt ongegeneerd de auto poetsers. En soms is het ook echt spannend, Simon en Folkert kregen ruzie waardoor Simon een aardappel in zijn oog kreeg. Daarna gingen we in groepjes uit elkaar om een scéne te maken met een vreemde twist er in. Zo stond een gezin in de keuken af te wassen en de drank voorraad in te ruimen en stonden ze tijdens de twist ineens hun spierballen te tonen. Heel erg grappig. Zelf zat ik in een bizarre familie waarbij vader er wel een heel raar naar bed breng ritueel op na hield. Kortom een geslaagde improvisatie middag.
Die avond spelen we weerwolven, spannend al zijn de wolven niet gepakt. Ook maakten Simon, Hans en Berend-Jan muziek waarbij Olga, Ad en Joy zongen. Daarna nog een spel om vervolgens te doen waar we ook goed in zijn.. nou ja goed… we dansen!! We dansen tot diep in de nacht.
De volgende ochtend komt na een smakelijk ontbijt Martijn, onze tweede trainer binnen. We beginnen in twee rijen waar vanuit een speler met een beweging komt en een ander hem precies nadoet. Maar dat is nog niet zo eenvoudig als het klinkt. Als Martijn stop roept moet je van beweging veranderen en als er twee verschillende bewegingen zijn roept hij wissel met moet je ineens de beweging van de anderen doen. We moeten allemaal een grens over, maar als dat eenmaal lukt is dat ook super om te doen. Daarna mogen we met onze ogen dicht door de ruimte lopen en ons richten op onze andere zintuigen. Ook spelen we blinde schapen en een blinde wolf waarbij de wolf de schapen moest pakken. Als je gepakt werd riep je “dood” en deed je een monoloog. Soms wisselden de wolven ook. Zo stond ik een keer tegen Ad aan en werd ik daarna wolf, ik kan hem gelijk grijpen. Vervolgens speelden we een ziende bewoner in een huis die blinde verhuizers over de vloer kreeg die zijn huis kwamen inrichten, hilarisch. Grappig hoe Frank de baby spullen maar niet in de baby kamer kon krijgen. Iets wat ook ingewikkeld was deden we daarna. Twee spelers vertelden tegelijk een verhaal en als Martijn daarom vroeg moest je vertellen wat de ander daarnet verteld had. Echt heel lastig, als je het niet wist moest je overtuigend liegen. Als vervolg erop vertelden we in tweetallen enthousiast een verhaal. Schitterende verhalen. Martijn vertelde dat we daarna echt gingen improviseren, al kregen we geen kader, dat is wat we wel gewent zijn. Vijf spelers gingen naar de gang en kwamen één voor één op, dat was het. Er kwamen erg mooie scénes uit. Een gezin dat aan het opruimen was en daarbij een opa die voor het laatst mee was, een aantal spelers die in een yoga oord waren, een stel vreemde mensen die alsmaar vielen en Simon in de groep wilde hebben, een groepje spelers die bang was dat een box zou gaan ontploffen, als je Peter moest geloven kon dat elk moment gebeuren en een groep vrienden waarbij Ad moest uitleggen waarom hij met Nicole aan was gekomen, lekker ongemakkelijk. Het was wat bizar maar ook erg gaaf. Martijn leerde ons dat het vooral ging om wie en in de scéne zitten, om waar je bent en om wat de situatie is. Vooral het stellen van vragen stond centraal.
Helaas, ook deze middag liep af en daarmee ook het weekend. We moesten opruimen en inpakken. Daarna met zijn allen nog een drankje waarbij we allemaal onze tops benoemden. Dit keer kregen we een magneet van een hart omdat we tijdens het weekend allemaal ons hart hebben gegeven.
Ik vond het een heel fijn weekend en ben erg blij met onze groep. Wat een mooie mensen allemaal en wat fijn dat we samen deze fantastische hobby hebben.
Alles wat we hebben is nu, Leef!
Lieve groetjes Annemiek