Yes!
Het is weer zover; VMM-weekend!
De VMM-ers verzamelen zich vrijdag 15 november vanuit huis, vanuit werk, vanuit school, vanuit het gewone dagelijkse leven op de plek van bestemming; Fort aan de Klop in Utrecht.
De wandeltocht vanaf de parkeerplaats leidt ons langs het mooie Fort naar het verblijf waar we ons het weekend met elkaar mogen onderdompelen in wat we zo graag doen; improvisatie-theater maken! Het fijne hieraan is, is dat we tijd hebben. De tijd om te spelen en de waan van alledag èven los te mogen laten.
Nadat we eerst ontspannen hebben gegeten en hebben bijgekletst beginnen we met het avondprogramma. Onder bezielende leiding van onze Olga bespreken we hoe we per persoon om willen gaan met grenzen tijdens het spel. Dit is persoonlijk en vraagt om respectvolle omgang met elkaar. Dat dit binnen de groep open besproken kan worden is waardevol! Het is duidelijk dat we mooie scènes willen maken!
De ochtend daarna worden we wakker.
De ogen van de ene speler ogen wakkerder dan die van de ander.
Het humeur is desondanks goed. Zeker van Ad, maar die heeft dan ook lekker geslapen!
Een goed humeur hebben moet ook wel want het is de dag dat Saskia Temmink, film- en toneelactrice en tevens bijzonder bekend van en met “De Vloer Op”-scènes, ons weer komt trainen!
Terwijl Saskia ons tijdens het vorige VMM-weekend ook een dag trainde smaakte dit, zelfs toen ze er nog was, per direct al naar nòg meer.
We kijken alweer uit naar haar training, zien er enigszins tegenop of het is een combinatie hiervan!
Spelen zonder tekst!
In tweetallen bewegingsscène maken vanuit je fysiek en waarachtig zijn in wat je doet.
‘Niet te tonend doen’, krijgen we mee. Saskia geeft tips aan ons als individuele spelers en we krijgen de tijd hiermee te spelen. We leren door te kijken naar elkaar en leven mee met wat we zien.
Na een heerlijke lunch incl. zelfgemaakte groentensoep, gaan we verder met het middagprogramma en daar zijn ze; De Vloer Op-scènes.
Talloze bijzondere scène-opdrachten geeft Saskia ons mee. ‘Succes’, wenst ze ons bijna gniffelend toe.
Saskia geeft aan groei te zien binnen de spelersgroep en haar opmerkingen en advies dragen hier natuurlijk alleen maar meer aan bij.
Te snel is het alweer het einde van deze trainingsdag en verlaat Saskia ons nadat we een groepsfoto hebben gemaakt.
We eten het avondeten maar daarna is er niet teveel tijd om uit te buiken. Het improvisatiebloed kruipt namelijk alweer waar het niet gaan kan en zo spelen we met elkaar nog een aantal bijzondere improvisatie-scènes.
Gelukkig heeft Hans zijn (draagbare) piano meegenomen wat betekent dat hij en wij kunnen zingen!!
En dat doen we ook vol overgave. Of het nu door consumptie van bepaalde dranken komt of niet; het geluid dat uit onze stembanden komt is... onnavolgbaar!
Dit geldt ook voor wat onze been- en armspieren doen tijdens het dansen.
Het werd voor een aantal mensen een ouderwets, gezellig ‘latertje’.
Zondag.
De kerkklokken luidden nog net niet maar de tijd om op te staan was nagenoeg op hetzelfde uur.
Peter heeft voor na het ontbijt en na de warming-up een spelvorm voorbereid; La Famiglia.
De groep wordt opgesplitst in 3 ‘families’ bestaande uit 4 familieleden.
We krijgen de opdracht om voor een ander groepje te bedenken welk soort familie het moet spelen, wat de achtergrond is, het sociaal milieu waarin de familie zich verkeert maar ook de onderlinge verhoudingen worden uitgedacht.
Daarbij moeten we ook op zoek naar een locatie op het terrein waar de scène met deze familie moet plaatsvinden.
Terwijl een groepje de familiesituatie speelt kijkt de rest naar zowel een arbeidersfamilie tijdens een ‘gezellige’ trip in een vakantiehuis, een dubieuze circusfamilie van een noodlijdend circus als naar een gevangenismedewerker die een samenleven buiten de maatschappij heeft opgebouwd met 3 voormalig criminele vrouwen uit de gevangenis. En dat in een echte bunker op het terrein.
Deze laatste dag eindigt met een evaluatie van het gehele weekend. Het wordt duidelijk dat het weer een TOP-weekend geworden is waarbij we onvergetelijke scènes hebben mogen maken en zien. Het was gezellig, ontspannen en er was ontzettend veel spelplezier!
Heerlijk om met een groep als VMM een weekend lang in een ‘impro-bubbel’ te hebben gezeten.
Hans en Mireille, ontzettend bedankt voor de organisatie en voor het feit dat jullie ervoor hebben gezorgd dat het ons qua eten en drinken aan niets ontbroken heeft.
Vanaf morgen gaan we weer verder met improviseren maar dan in het dagelijks leven en gaan we over naar de realiteit van de dag want zo gaat dat.
Zucht!
Leusden, 8 september 2018
